ابو ذویب الهذلی، رجوع به ابوذویب در همین لغت نامه شود. و در تاریخ جهانگشا این دو شعر از ابو ذویب آورده شده است: و تجلدی للشامتین اریهم انی لریب الدهر لا اتضعضع و اذا المنیه انشبت اظفارها الفیت کل تمیمه لا تنفع. و آقای قزوینی در حاشیه گوید: البیتان من قصیده مشهوره لابی ذؤیب الهذلی یرثی بها اولاده، انظر خزانه الادب لعبد القادر البغدادی طبع بولاق ج 1 ص 202 و شرح شواهد المغنی للسیوطی چ مصر ص 92. (تاریخ جهانگشا چ لیدن ج 2 ص 279)
