معنی ذعالیب ذعالیب (ذَ) جمع ذعلوب. کناره جامه های پاره و خرقه ها یا آنچه از جامه های پاره شده بدان آویزان باشد. جامه های کهنه. جامه های خلق: لقد اکون علی الحاجات ذا لبث و احوذیّاً اذا انضم ّ الذعالیب. و سیوطی در المزهر گوید. ذعالیب جمعی است بی واحد لغت نامه دهخدا
