معنی ذریت ذریت (ذُرْ ری یَ) پشت فرزندان. نسل: ای بار خدای همه ذریت آدم با ملک سلیمانی و با حکمت لقمان. ناصرخسرو. ابلیس لعین بدین زمین اندر ذریّت خویش دید بسیاری. ناصرخسرو لغت نامه دهخدا