موضعی است از سرزمین شرّبه، ردهه و قلتی یعنی مغاکی در کوه که آب در وی گرد آید، به دیار عبس میان هضب القلیب. و سباق میان داحس (اسب قیس بن زهیرالعبسی) و غبراء (اسب حذیفه بن بدر الفزاری) بدین جای بود و چون اسب قیس را بدغاو دغل از پیش رفتن مانع آمدند جنگی میان دو قبیله که چهل سال بکشید روی داد. و قیس در این معنی گوید: و ما لاقیت من حل بن بدر واخوته علی ذات الاصاد هم فخروا علی ّ بغیر فخر و ردوّا دون غایته جوادی. (المرصع). و رجوع به عقدالفرید ج 6 ص 18 شود
