معنی دیه دیه(تَ) خونبهای کشته دادن. (از منتهی الارب). خونبها دادن. (دهار) ، نزدیک گردانیدن کار. (از منتهی الارب) ، نره فرو کردن اسب جهت بول یا گشنی کردن. (منتهی الارب) لغت نامه دهخدا
