ظرف طعام پزی کوچک گلین و یا مسین، (ناظم الاطباء)، قسمی دیگ سفالین که در آن بیشتر گوشت و گاه آش پزند، دیگ از گل پخته، تی یره، (درتداول مردم قزوین)، (یادداشت مرحوم دهخدا)، پی تی، - امثال: پسر خاله یا پسر عموی دسته دیزی کسی، بمزاح آنکه بدو هیچ نسبتی ندارد، خویشی بسیار دور با اوداشتن در دیزی باز است حیای گربه کجا رفته است، پیش خود حساب باید برد، دیزی از کار در آمده است، مجرب است، دیزی پشت سر کسی شکستن، آرزوی بازنگشتن او را داشتن، - آب دیزی را زیاد کردن، چیزی بر ماحضر افزودن، - دیزی بازاری، آبگوشتی در ظروف سفالین خرد پخته که طبقۀ کم بضاعت از دیزی پزی خریدندی، (یادداشت مرحوم دهخدا)، - دیزی سنگی، دیزی که از سنگ سازند و آن در مشهد متداول است و از سنگهای مخصوصی سازند، هرکاره
