نوعی موتور با احتراق داخلی که بوسیلۀ رودلف دیزل مهندس آلمانی (1858 تا 1913م.) اختراع شد و در 1892م. بثبت رسید. تفاوت آن با موتورهای بنزینی در این است که در موتورهای بنزینی گیرش سوخت بوسیلۀ جرقه صورت میگیرد اما در موتورهای دیزل این مقصود بوسیلۀ تراکم هوا در استوانه های موتور حاصل میشود بدین معنی که دمای هوا را بوسیلۀ تراکم به حدی بالا میبرند که سوخت را بگیراند. موتورهای دیزل معمولاً دارای 3 استوانه یا بیشتر و چرخ طیار هستند و بر دو نوع میباشند: دوضربه ای یا دوحلقه ای و چهارضربه ای یا چهارحلقه ای. درسال 1962 میلادی یک نفر مهندس آلمانی بنام آنتون براون در کانادا نوع تازه ای موتور دیزل اختراع کرد که با هر سوخت مایع کار میکند. (از دائره المعارف فارسی)
