معنی دویره دویره (دَ رَ / رِ) دوال و تسمه ای که بدان قمار بازند. (ناظم الاطباء) (ازآنندراج) (از فرهنگ اوبهی) (از برهان) : شاه غزنین چو نزد او بگذشت چون دویره به گردش اندر گشت. عنصری (از اسدی) لغت نامه دهخدا
