معنی دویت دار دویت دار (شِ کَ خوَرْ / خُرْ دَ / دِ) دوات دار. داوی. (یادداشت مؤلف) : امیر چون رقعه بخواند بنوشت و به غلامی خاص داد که دویت دار بود. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 159). و رجوع به دوات دار شود لغت نامه دهخدا
