معنی دوری کن دوری کن (شِ کَ تَ / تِ) دوری کننده. که دوری کند. که دوری گزیند. دوری گزیننده، دشمن و حریف. (ناظم الاطباء) : زبان گر به گرمی صبوری کند ز دوری کن خویش دوری کند. نظامی. رجوع به دوری کردن شود لغت نامه دهخدا
