امیل. متولد به سال 1858 میلادی و متوفی به سال 1917 میلادی از بزرگترین جامعه شناسان فرانسوی بعد از اوگوست کنت بود. نظر او در جامعه شناسی تحت تأثیر فلسفۀ تحققی کنت بود، که دورکم از پیروان و منتقدین آن بود. دورکم مذهب و اخلاق و حتی مفاهیمی اساسی مانند فضا و زمان را ناشی از ذهن جمعی جامعه می داند. در تأیید نظریات خود از مردم شناسی و آمار استفادۀ فراوان کرده است. از آثارش تقسیم کار در جامعه (1893 میلادی) قواعد روش جامعه شناسی (1895) خودکشی (1897) و اشکال ابتدایی زندگی مذهبی (1912 میلادی) است. (از دایره المعارف فارسی)
