دارای دوتا پهلو. دارای دوضلع. دوسو، کنایه است از سخن نیش دار و باکنایه. سخنی که از سر دورویی و دورنگی باشد. دورو. دورنگ: کلام ذووجهین، عبارات دوپهلو، حرفهای دوپهلو یا سخنان دوپهلو، که موهم دو معنی است. (یادداشت مؤلف) ، توأم. (یادداشت مؤلف) : با دیوابوالمظفر کسبه به حق و داد سیب دونیم کرده و گوز دوپهلوی تو گنده مغز شعری و وی گنده مغز شرع باوی به گنده مغزی همچون ترازوی. سوزنی
