معنی دوبهری دوبهری(دُ بَ) دوبهر. دوبهره. نه دراز نه کوتاه. نه بزرگ و نه کوچک. (یادداشت مؤلف). مربوع. (ابوالفتوح رازی). رجوع به دوبهر و دوبهره شود لغت نامه دهخدا