معنی دوبخته دوبخته(دُ بَ تَ / تِ) زن که از شوی نخست به مرگ او یا به طلاق جدا شده و شوی دیگر کرده باشد. آنکه دو شوی کرده باشد، شوی که دو زن کرده باشد. (یادداشت مؤلف) لغت نامه دهخدا