معنی دوانه دوانه (دَ نَ) نعت فاعلی از دویدن مثل: روانه از رفتن. - دوانه گردیدن، دوان شدن. دویدن. (یادداشت مؤلف) : از سوزش کون دوانه گردی زآنگونه که در نیابدت تیر. سوزنی لغت نامه دهخدا
