معنی دوابخش دوابخش (سَ بُ دَ / دِ) دوابخشنده. چاره گر. معالج. شفابخش: که ای محراب چشم نقش بندان دوابخش درون دردمندان. نظامی. فریبنده چشمی جفاجوی و تیز دوابخش بیمار و بیمارخیز. نظامی لغت نامه دهخدا
