دلاله. دلال. زن واسطه. واسطه میان دو طرف معامله: از درطلبان آن خزانه دلاله هزار در میانه. نظامی. در بازار آن دلاله بود در فنون ذکا و زیرکی دلالۀ محتاله شاگردی او را شایستی. (جهانگشای جوینی) ، زنی که دیگر زنان را بدراه کند. (غیاث) (آنندراج). زنی که دلالی کند. زنی که زنان را به مردان رساند. زنی که زنخواه و مردجوی را به یکدیگر راهنما شود. (یادداشت مرحوم دهخدا) : گوش دلاله چشم اهل وصال چشم صاحب حال و گوش اصحاب قال. مولوی. زآنکه حکمت همچو ناقۀ ضاله است همچو دلاله شهان را داله است. مولوی. - دلالۀ عروس سبا، هدهد: کبوتر حرم آمد ز کعبۀ سعدا بشاره داد چو دلالۀ عروس سبا. خاقانی
