دست کشیدن. دل کندن. دل برداشتن. قطع علاقه کردن: چو فرزند شایسته آمد پدید ز مهر زنان دل بباید برید. فردوسی. فروافکند سوی فرزند خویش نبرد دل از مهر پیوند خویش. نظامی. به سیم سیه تا چه خواهی خرید که خواهی دل از مهر یوسف برید. سعدی. تبتیل، دل از دنیا بریدن. (تاج المصادر بیهقی) (دهار) (ترجمان القرآن جرجانی) ، مأیوس شدن. نومید گشتن. قطع امید کردن. رجوع به بریدن شود
