معنی دکن

دکن

(اِ ءَ)

مایل به سیاهی شدن جامه. (از منتهی الارب). ’ادکن’ بودن چیزی. (از اقرب الموارد). رجوع به ادکن شود، چرکین شدن پیراهن و ’اغبر’ شدن رنگ آن. (از ذیل اقرب الموارد از لسان). و رجوع به اغبر شود
بر هم نهادن رخت را. (از منتهی الارب). متاع خانه بر یکدیگر نهادن. (دهار). بر هم چیدن متاع را. (از اقرب الموارد)