معنی دفر

دفر

(دَ)

گند. (منتهی الارب). بوی بغل. (دهار) : دفراً له، گند باداو را. (از اقرب الموارد). دفراً دافراً لما یجی ٔ به فلان، برای تقبیح کاری گویند. (از اقرب الموارد).
- ام الدفر، دنیا. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). این جهان. (دهار).
- ، سختی و بلا. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). داهیه. (اقرب الموارد)