معنی دشتی دشتی (دُ) دشت بودن. بدی. زشتی. وحید دستگردی دشتی را در بیت ذیل از نظامی به معنی فوق آورده است ولی آن قابل تأمل است: مطیعش را ز می پر باد کشتی چو یاغی گشت بادش تیزدشتی. نظامی لغت نامه دهخدا