بسودن. پرواسیدن. برمجیدن. تمسح. تمسیح. (منتهی الارب) : مشن، دست مالیدن برچیزی درشت. (منتهی الارب). مث،دست در چیزی مالیدن. (دهار) (تاج المصادر بیهقی). - دست به دست مالیدن، کنایه از تأمل و تأخیر در کار است. (لغت محلی شوشتر، نسخۀ خطی). دیر کشانیدن کاری. مماطله. مسامحه. در کاری دیر کردن. دست بدست کردن. دست دست کردن: اکنون که نیامدبه کفت مال و شدت عمر ای بی خرد این دست بدان دست همی مال. ناصرخسرو. گفتم تفنگ را به من ده، آنقدر دست به دست مالید تا کبک پرید. (یادداشت مرحوم دهخدا). - ، عملی که برای ابراز اسف یا حسرتی کنند. (یادداشت مرحوم دهخدا) : دست تغابن بر یکدیگر همی مالید. (گلستان سعدی). ، محو کردن. ستردن: هر سخنی کز ادبش دوری است دست برو مال که دستوری است. نظامی (مخزن الاسرار ص 179)
