معنی دروغ باف دروغ باف (دُ بُ دَ / دِ) دروغ بافنده. بافندۀ دروغ. دروغگو. آنکه مطالب دروغ را با آب و تاب فراوان بر زبان راند. حائک الکذب بهوت. مباهت. (یادداشت مرحوم دهخدا). بهّات. (منتهی الارب) لغت نامه دهخدا
