معنی درگهی درگهی (دَ گَ) منسوب به درگه. درگاهی. - مرکب درگهی، اسب نوبتی. اسب تربیت شده و لایق سواری درباریان: شیخ کامل بود و طالب مشتهی مرد چابک بود و مرکب درگهی. مولوی لغت نامه دهخدا
