معنی درخت افکن درخت افکن (دُ زَ دَ / دِ) درخت افکننده. آنکه درخت ببرد و قطع کند: درخت افکن بود کم زندگانی به درویشی کشد نخجیربانی. نظامی لغت نامه دهخدا
