در این مورد به دال مهمله و در مثنوی نیکلسن ’ذر و نسل’ به ذال معجمه آمده و در همه این موارد معنی بچه و فرزند می دهد و مرادف است با تعبیر ’زاد و ولد’ و ’زه و زای’ و ’زاد و رود’. و در عربی به معنی شیر است که مجازاً به معنی اولاد استعمال شده است. (تعلیقات فروزانفر بر معارف بهأولد) : هرکه در جهان فضلی و هنری و صنعتی و شجاعتی و... دری و نسلی (می ورزد) از بهر آن می ورزد تا خلقی رامسخر خود کند. (معارف بهأولد ج 2 ص 34). ترک و عجم و هند و روم. ترک اگر به هند افتد زن و شوی و از آن در و نسل شوند و بیکدیگر دهند همه شکل هندوان گیرند... چنان که ترکی ماه رو به هند پیوندد و در و نسل کنددر در و نسل او نور و فر ترکی نماند و نه شجاعت ایشان و صفت جهان گیری. (معارف بهأولد ج 2 ص 63 و 64)
