معنی دأیه دأیه (دَ ءَ یَ) یک دأی. رجوع به دأی شود. - ابن دأیه، زاغ بدانجهت که بر پشت ریش شتر نشیند و منقار زند. ج، داءیات. (منتهی الارب) لغت نامه دهخدا
