معنی خیره گون خیره گون(رَ / رِ) حیرت زده. حیران. متحیر. بهت زده. مبهوت: چو بشنید از آن خواب شد خیره گون شدش دانش خویش را تیره گون. فردوسی لغت نامه دهخدا
