معنی خوشخوانی خوشخوانی(خوَشْ / خُشْ خوا / خا) خوب خوانی. نیکوخوانی. خوش آوازی. خوش صدائی: سخندانی و خوشخوانی نمی ورزند در شیراز بیا حافظ که تا خود را بملک دیگر اندازیم. حافظ. ، عمل خوش خواندن نوشته ها. مقابل خوش نویسی لغت نامه دهخدا
