معنی خوش ظاهر خوش ظاهر(خوَشْ / خُشْ هَِ) آنکه ظاهر آراسته دارد. مقابل بدظاهر، کنایه از بدجنس: فلانی خوش ظاهر و بدباطن است لغت نامه دهخدا