معنی خوش صحبتی خوش صحبتی (خوَشْ / خُشْ صُ بَ) خوش زبانی. خوش تقریری. خوش سخنی، خوش معاشرتی. خوش رفتاری: گرچه باناز امامی است به همسایگیت تو ز خوش صحبتیش باطرب و بانازی. سوزنی لغت نامه دهخدا