معنی خوش باور خوش باور (خوَشْ / خُشْ وَ) زودباور. آنکه هر گفته را راست دارد و همه کس را استوار داند. مقابل دیرباور یا بدباور. یقنه. میقان. میقانه. ذویقین. (یادداشت مؤلف) لغت نامه دهخدا
