معنی خوش آورد خوش آورد (خوَشْ / خُشْ وَ) آنکه خوب می آورد. آنکه تقدیر با او موافق است. آنکه قضا او را مفید است و هرچه او را پیش می آید نیکوست لغت نامه دهخدا
