معنی خوش آوا خوش آوا (خوَشْ / خُشْ) آنکه آواز مطبوع دارد. (یادداشت مؤلف) : ای بلبل خوش آوا آوا ده ای ساقی آن قدح را با ماده. رودکی لغت نامه دهخدا
