معنی خلوه خلوه(تَ) گرد آمدن با وی در خلوت، تبری کردن از کاری، فرستادن چیز، ریشخند کردن کسی را. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب). منه: خلایه لغت نامه دهخدا
