عبدالرحمان بن محمد بن احمد خطیبی خرجردی، مکنی به ابونصر، از خویشان دو خرجردی مذکور در فوقست. او فقیه و عالمی بزرگ بود، فقه بنزد اسماعیل خرجردی آموخت و از جمع کثیری نیز به نیشابور حدیث شنید. من (سمعانی) با او در مدرسه تمیمیۀ مرو الفت گرفتم و او در واقعۀ غزان به روی مناره ای بپایین ماجان در حدود سنۀ 548 هجری قمری سوخته شد. (از انساب سمعانی)
