معنی خطرگاه خطرگاه (خَ طَ) جای خطر. جای آفت. آفتگاه: سر برون زد ز عرش نورانی در خطرگاه سر سبحانی. نظامی. چون قدر مایه راه بنوشتند وز خطرگاه کوه بگذشتند. نظامی. کنون در خطرگاه جان آمدیم ز باران سوی ناودان آمدیم. نظامی لغت نامه دهخدا
