سلطان محمد، ملقب به سلطان علی بن مولی حیدر بن سلطان محمد یا محمود بن دوست محمد بن نور محمد خراسانی گونابادی. از اکابر علماو عرفای قرن حاضر (چهاردهم هجری) که مابین علوم ظاهر و باطن را فراهم آورده و معقول و منقول را توأم ساخته و در سال 1319 هجری قمری قمری به زیارت کعبۀ معظمه مشرف و تألیفات جلیلۀ نافعه برآورده است: 1- بیان العاده فی مقامات العباده، در تفسیر تمام قرآن موافق مشرب اهل عرفان که در ماه صفر 1311 هجری قمری از تألیف آن فارغ و در 1314 هجری قمری در تهران چاپ سنگی شده است. 2- تنبیه النائمین، به زبان پارسی در حقیقت خواب و انواع آن و مدلولات آن. 3- رساله سعادت نامه، که نیز چاپ شده. 4- مجمع السعاده، در اخلاق که آن نیز در تهران چاپ شده و همه اینها را به نام پسر خود حاج محمدکاظم سعادتقلی شاه تألیف داده و در 26 ربیع الاول سال 1327 ه. ق. وفات یافت. (ریحانه الادب ج 1)
