معنی خراب دل خراب دل (خَ دِ) سیه روزگار. آدم پریشانحال: او ز من خراب دل کرد چو گنج بی نهان من که خرابه اندرم میوۀ جان من کجا. خاقانی لغت نامه دهخدا
