معنی خر

خر

(تَ طَهَْ هَُ)

افتادن از بلندی به پستی، شکافتن آن چیز را، هجوم آوردن بر کسی از مکان نامعلوم، مردن. (از منتهی الارب) (از تاج العروس) (از اقرب الموارد) ، آوازکردن گربه و ببر. (از منتهی الارب) (از تاج العروس) ، افتادن. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (از تاج العروس). رجوع به خرور در این لغت نامه شود: و خرّ موسی صعقاً. (قرآن 143/7). فخر علیهم السقف. (قرآن 26/16). فکانما خر من السماء. (قرآن 31/22). فلما خر تبینت الجن. (قرآن 14/34).
عشق جان طور آمد عاشقا
طور مست و خرّ موسی صاعقا.
مولوی (مثنوی)