اصطلاحی است نجومی در طالع. ابوریحان بیرونی در تعریف آن آرد: و اما خداوند دور آن است کی صاحب طالع مولد را نخستین سال دهی و آن را کی زیراوست بترتیب فلکها از بر سو فرود دوم سال، چنانکه بخداوند ساعتها کنی. پس بدان سال کی خواهی بخداوند دور رسی. و بابلیان همچنین گویند ولیکن ابتداء از خداوند طالع نکنند ولکن از خداوند ساعت مولد و بباقی هم آن راه بسپرند. (التفهیم فی صناعه التنجیم ص 523)
