ابو عبدالله محمد بن حسن بن ابراهیم فارسی استرآبادی معروف به ختن. وی این لقب را ازآن دارد که ختن و صهر امام ابوبکر اسماعیلی بود. او از فقیهان زمان خود بود و اطلاعات فراوانی در مذهب شافعی داشت. چهار فرزند او بنامهای: ’بشرالفضل’ و ’ابوالنصر عبیدالله ’ و ’ابوعمروعبدالرحمان’ و ’ابوالحسن عبدالواسع’ بودند. او سفری بخراسان و حجاز، و عراق کرد و از 377 هجری قمری حدیث گفت و شاگردان بسیاری داشت. در 386 هجری قمری فرمان یافت. (از انساب سمعانی)
