معنی خانه بردوش خانه بردوش (نَ / نِ بَ) بی چیز. پریشان. (آنندراج). بیخانه و بی خانواده. خانه بدوش. رجوع به ’خانه بدوش’ شود: خانه بردوشان مشرب از غریبی فارغند چون کمان در خانه خویشند هر جا می روند. صائب (از آنندراج) لغت نامه دهخدا
