این خانقاه بدمشق در شمال شرقی جامع اموی قرار داشته و ابوالقاسم علی بن محمد بن یحیی سلمی معروف به حجیش سمیساطی، متوفی بسال 453 هجری قمری آن را بنا نهاد (قبر ابوالقاسم بانی این خانقاه بنابر قولی در باب ناطفانیین معروف به باب العماره واقع است). او این خانقاه را وقف بر فقراء مومن و صوفیان نمود و قسمت بالای آن را جامع و بیشتر ثروت خود را بر وجوه خیر وقف کرد. سمیساطی منسوب به سمیساط است که شهرکی بر غرب فرات میباشد. خانقاه سمیساطیه ابتداء منزل عبدالعزیز بن ولید بن عبدالملک بن مروان و پسر دختر عمر بن عبدالعزیز بودو عمر بن عبدالعزیز چون بخلافت رسید در این منزل ساکن شد. در سال 728 هجری قمری تنگز بنای آن را تجدید کرد، ولی چند سالی از تجدید بنای آن نگذشته بود که خانقاه مزبور ویران گشت. تنگز بقصد ساختن مدرسه بزرگی برای علوم دینی به تجدید بنای آن پرداخت ولی بنای او به اتمام نرسیده بود که باطل پیشگان آن را مسکن خود قرار دادند. (از خطط الشام محمد کردعلی جزء 6 ص 135)
