ده کوچکی است از دهستان شرأبالا بخش وفس شهرستان اراک. واقع در 66 هزارگزی جنوب کمیجان، کنار راه مالرو عمومی اراک بملایر. سکنۀ آنجا 38 تن است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)
نام نخستین خانقاهی است که بحلب کرده شد. علت تسمیۀ آن به این اسم بواسطۀ بازار بلاط است که امروز بنام بازار صابونی مشهور میباشد. این خانقاه را شمس الخواص لؤلؤ خادم بسال 509 هجری قمری ساخت. آن را دو در بود یکی بجانب بازار مذکور که سپس مسدودو کوچک شد. و دیگر دری بود از جانب راه عمومی طرف شرق آن. این خانقاه مدتها مهجور شد تا آنکه شیخ علاءالدین جبرتی با خرج امیر تغری آن را آباد کرد. سپس حکومت ترکیه آن را پاسگاه نمود و بعد از آن ادارۀ اوقاف این پاسگاه را برای مدت طویلی اجاره به انبار تجارتخانه داد، البته در این مدت آبادانی نیز در خانقاه بعمل آمد. (از خطط الشام محمد کردعلی جزء 6 ص 144)
