معنی خانقان
- خانقان(نَ / نِ)
- موضعی است بمدینه و آن محلی بوده که آب صحاری مدینه به آنجا جمع میشده است یعنی آب بطحان و عقیق و قناه. (از معجم البلدان یاقوت حموی)
واژههای مرتبط با خانقان
خانقاه
- خانقاه
- خانگاه
خاندان
- خاندان
- آل
خافقان
- خافقان
- هر دو گروه، هر دو سوی رود، کرانه های آسمان و زمین، خور آیان و خور بران تثنیه خافق در حالت رفعی (در فارسی مراعات این قاعده نکنند)
خانمان
- خانمان
- خانه با اهل خانه
خانقاه
- خانقاه
- مکان بودن مشایخ و درویشان، جهت عبادت، صومعه، محل اقامت درویشان و صوفیان
خاندان
- خاندان
- آل، قبیله، اهلیت، عترت، خانمان، خانواده
خانمان
- خانمان
- خانه، زن و فرزند، اهل خانه،
برای مِثال غریب اگرچه وزیر شه جهان باشد / همیشه میل دلش سوی خانمان باشد ، خانه و اسباب خانه، اسباب زندگانی(ابن یمین - لغت نامه - خانمان)
خانمان
- خانمان
- دار و ندار، خانه و هر آن چه که متعلق به آن است، خان و مان
خانقاه
- خانقاه
- خانه، سرا، محلی که درویشان و مرشدان در آن سکونت کنند و رسوم و آداب تصوف را اجرا نمایند، خانگاه
