نام گیاهی است، در تحفۀ حکیم مؤمن آمده است: ’خاما’بیونانی بمعنی ’زمین’ و ’سوقی’ بمعنی ’انجیر’ است وآن نباتی است بی ساق و بی گل و شاخهای او پرشیر و بقدر چهار انگشت و منبسط بر روی زمین بهیأت استداره و برگش شبیه به برگ عدس و در نحت برگ ثمر مستدیری و بیخش باریک، در سیم گرم و خشک و تند و جالی و ملین طبعو مسهل اخلاط غلیظه و خوردن قدر قلیل او با نان مسقطبواسیر و ضماد شاخ و طلای شیر او جهت اسقاط اقسام ثآلیل و خیلان و گزیدن عقرب و اورام بلغمی و اکتحال او با عسل جهت رفع آثار قرحۀ چشم و ظلمت بصر و ابتداء نزول آب و حمول او با شیر آب جهت درد رحم نافع و مضرسینه و مصلحش کتیرا و قدر شربتش یک قیراط است، (از تحفۀ حکیم مؤمن)، رجوع به ضریر انطاکی ص 139 شود
