ابن مالک بن ربعی بن سلمی بن جندل بن نهشل بن دارم بن مالک بن حنظله بن مالک بن زید مناه بن تمیم التمیمی النهشلی. این خالد در وفد کسانی است که در حق آنها آیۀ: ’اًن الذین ینادونک من وراء الحجرات’. (قرآن 4/49) نازل شده است. صاحب الاصابه گوید: در کتاب نصوص صاعد ربعی خواندم (با اسنادی که صاعد ذکر کرده است) از ابی عبیده معمر بن المثنی که گفت: قعقاع بن معبدبن زراره مردی حلیم بود و به عمش حاجب بن زراره در حلم شباهت داشت. روزی حاجب نشسته بود و شترهایش را نزد او آورده بودند که ناگاه خالد بن مالک النهشلی سوار بر اسب و نیزه در دست بر حاجب وارد شد و گفت: حاجب یا برقص یا ترا با نیزه میزنم. حاجب چون او را دید گفت: ای سفیه از من دورشو. خالد ابا کرد پس حاجب بناچار بایستاد و حالت رقص بخود گرفت. این امر چون به شیبان بن علقمه بن زراره رسید گفت: خالد عم مرا استهزاء میکند؟ او را به منافرت خواهم خواند. بنوتمیم چون این بشنیدند به حاجب رساندند و حاجب نیز او را نهی کرد بعد قعقاع بن معبد و خالد بن مالک برای منافرت به نزد ربیعه بن حذار الاسدی رفتند. القصه بطولها... (از الاصابه ج 1 قسم 1 ص 97)
