ابن معمر بن سلیمان بن الحارث بن شجاع بن الحارث بن سدوس السدوسی. وی را ادراک زمان نبی دست داد. ابواحمد عسکری میگوید: در زمان عمر وی رئیس طایفۀ بکر بن وائل بود. در کتاب ’البیان’جاحظ آرد: چون مجراه بن ثور شهادت یافت ریاست بکر راعمر در این عهد به او داد و عثمان نیز بعد از آن ریاست را به شقیق بن مجراه سپرد و سپس به حصین بن المنذرواگذار کرد. بنا بر نقل یعقوب بن سفیان خالد در جنگ جمل و صفین با علی بود و در زمرۀ امراء لشکر علی قرار داشت. شاعری این مطلب را در بیت زیر آورده است: معاوی امر خالد بن معمر فأن’ لولا خالد لم تؤمرا. (از الاصابه ج 1 قسم 3 ص 147). دراعلام زرکلی آمده است: معاویه وی را امارت ارمنستان داد و وی قصد آن بلاد کرد ولی در راه به نصیبین درگذشت، حدود 50 هجری قمری (670 میلادی). (از اعلام زرکلی ج 1 ص 285)
