ابن حکیم بن حزام بن خویلد. هشام بن الکلبی گفت وی در روز فتح مکه اسلام آورد. ابن السکن در ترجمه حال پدر او گفت: وی را پسرانی بنام خالد و هشام و یحیی بودند که همه اسلام آوردند. طبرانی گوید پسران حکیم عبدالله و خالد ویحیی و هشام بوده اند که همگی زمان پیغمبر را درک کردند و در روز فتح مکه اسلام آوردند. ابوعمر ذکر او نزد بکیر بن اشج به روایت از ضحاک بن عثمان و او از صاحب ترجمه نقل کرده است. صاحب ’الاصابه’ گوید حدیث او بااین سلسله سند از پدرش از پیغمبر می باشد و بخاری و ابوحاتم او را راوی از پدر خود شمرده اند. ابن حبان وجز او وی را از تابعین می دانند. ابن ابی عاصم و بغوی و جز این دو حدیث معلولی را به او نسبت داده که مدارش بر ابن عیینه از عمرو بن دینار است، و ابونجیح از خالد بن حکیم بن حزام بمن خبر داد که ابوعبیده در روزگار حکومت شام روزی بر مردی سخت گرفت و خالد نزد او ایستاده بود و سخنی گفت. مردمان گفتند امیر را غضبناک کردی او گفت قصد غضبناک کردن او را نداشتم لکن از پیغمبر صلی الله علیه و علی آله و سلم شنیدم که فرمود: ’ان اشدالناس عذاباً یوم القیامه اشدهم عذابا للناس فی الدنیا’ صاحب ’الاصابه’ گوید در اینجا این خالد با خالد بن ولید اشتباه شده است. (از الاصابه ج 1 قسم اول ص 88)
